دیرم شده

خیلی اضطراب دارم خیلی از برنامه عقبم عین همیشه که از همه چیز عقبم هوووووووووف

اومدم یکم بنویسم شاید یکم این مغز درگیر دست از سرم برداره از حرف زدناش بیموردش

از خالی کردن دلم

از سرکوفت زدن

مطمئنم میتونم و قابلیتشو دارم که خودمو برسونم به برنامه حتی جلو بزنم ازش اما اما اما

اما گشادی بد دردیه

این نشخوار فکری چی کوفتی بود که اومد به سراغم

تا هر اتفاقی وهزار بار زیر و رو نکنم و غصه نخورم براش دست از سرم برنمیداره

من دنیا نیومدم که همش غصه بخورم

دنیا نیومدم که شکست خورده باشم

دنیا نیومدم که بهر تماشا جهان اومده باشم فقط

اما باز داره سال تموم میشه

باز داره عین هرسال همون اتافاقیی میوفته که هرسال رخ میده

من میخوام این چرخه باطل و بشکونم

تغییر بدم روند و میخوام مسیر جدید باز کنم

تا اینجا نسبت به سال های گذشتم خیلی تغییرا داشتم

صبور تر شدم

درامدم بالاتر رفته و اینکه حس میکنم دیگه بچه نیستم

دیگه شاد هم نیستم گرچه هیچ وقت هم نبودم یا بو.دم و یادم نمیاد و یا الان چون استرس دارم یادم نمیاد

من دنیا نیومکدم که بازیچه دست این و اون باشم که باید خودم بتونم برای خودم تصمیمی بگیرم

من طلوع باید عین اسمم طلوع کنم باید روشنایی پخش کنم

باید یه راه جدید بسازم چیزای جدید تجربه کنم

مهم نیست که تنهام دوستی ندارم

تنهایی دیگه باید کارامو بکنم عین همیشه

عجب عجب عجب

خیلی بده ادم خودش خودش و باور نداشته باشه

این میشه عدم اعتماد به نفس

من دور شدم از همه

حتی تو تلگرامم دیگه کسی نیست باهاش حرف بزنم نکه نباشه من دیگه نیستم که بخوام حرف بزنم

یه رفیق داشتم دچار بی حسی شده بود نه خوشحال بود نه غمگین عین الان من

شبا و روزا هر وقت چشامو و باز میکنم و شرایط ثابت دورمو میبیبم اذیت میشم

نباید دیگه اذیت بشم

نباید بذارم همینطوری بمونه

ولی خیلی میترسم

هنوز ۲۶ سالمه گرچه بهمن میشه ۲۷

وای من کی ۲۷ شدم

اه گندش بزنن

کاشکی انقدر که برای دیگران و حالشون وقت میذارم برای خودم بذارم

سنگ دل بشم و برام مهم نباشه یکی حالش بده یکی تولدشه یکی گریه میکنه یکی شاده

خسته شدم که انقدر برای همه بودم اما هیچ کسی هیچ( البته ممنون از مخاطب وبلاگ که همیشه به من لطف داشته اما منظورم دنیای واقعیه) به من توجه نکرد. نگفت چرا پریشونی سرگردونی گریونی هیرونی

همه وقتی استرس داشتن ریختن تو من که من ارومشون کنم اما نوبت به من که رسید ....

گفتن نداره که برای همه همینه

نمیدونم دیگه

برم به ادامه برنامه برسم

برم که دیره

برم

همین

طلوع زندگی...