سقوط

گاهی باید باور کنی که جایی برای رویا های تو 

تو این دنیا وجود نداره تو محکوم شده به تکرار به روال زندگی که  هیچ وقت دلت نمیخواسته بهش برسی

و به یقین میرسی اون چیزایی که تو برای خودت میخوای خدا برای کسایی محقق میکنه که همیشه  باعث اذیتت شدن

و به این میرسی وقتی قراره هرچی تو میخوای نشه

وقتی تلاش هات هم نتیجه بخش نمیشه

 وقتی دلت دیگه شادی از ته دل  و دیگه قرار نیس  بچشه 

چی باعث میشه به این  زندگی ادامه داد 

و اون چیه که وقتی میخوای اقدام  به خودکشی کنی باز ترس مردن نگهت میداره از مردن میترسی یا از ، ازدست دادن یه چیزی که نمیدونی چیه

 خاصیتی تو این دنیا ندیدم

 هرچی این چندسال پیش رفتم و عمرم بیشتر شد غصه هام بزرگ تر و حال بدم بیشتر و   شادیا کم و حال خوب کمتر شده

فقط زنده ام و زندگی کردن برای من شده  یه رویا یا یه خاطره که تا زمانی بچه بودم جریان داشت 

 هنوز هم با چیزای کوچیک و جدید شاد میشم 

 از خندودن دیگران شاد میشم

 از خوب کردن حال دیگران  شاد میشم

 اما همه این شادیا سطحی شدن دیگه به عمق وجودم  جریان پیدا نمیکنن

 بچه موندم  شاید کسی نبود که بزرگم  کنه شاید دارم ادا بچگی در میارم که شاید باز اون بیخیالی که وجود داشت  بر گرده 

 این بزرگ شدن هیچی برام نداشت  جز بغض همیشگی و حسرت دائمی 

حسرت چی میخورم ؟ حسرت نشدن چیزایی که خواستم ؟

حسرت چیزایی که خواستم اما  انقدر دیر محقق شد که  لذت نداشت

چرا زندم ؟ چرا دارم  هر صبح بیدار میشم و میگم اههههههه بازم عین دیروزه

دلم یه سقوط میخواد 

سقوط آزاد